ΓΗ,ΣΚΟΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΥΔΩΡ

ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΑΓΩΝΩΝ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ
«Ανάπτυξη» και επενδύσεις τριτοκοσμικής έμπνευσης

Χω­ρίς πει­στι­κή α­πά­ντη­ση στη συ­νε­χι­ζό­με­νη ύ­φε­ση, που ε­ντεί­νει η πο­λι­τι­κή της διαρ­κούς λι­τό­τη­τας, η τρι­το­κομ­μα­τι­κή κυ­βέρ­νη­ση ορ­γα­νώ­νει νέα ε­πι­κοι­νω­νια­κή ε­πί­θε­ση αι­σιο­δο­ξίας με τίτ­λο «ε­πεν­δύ­σεις για την α­νά­πτυ­ξη».

Μια «α­νά­πτυ­ξη» που οι­κο­δο­μεί­ται πά­νω σε έ­να τρι­το­κο­σμι­κής έ­μπνευ­σης σχέ­διο λη­στρι­κής εκ­με­τάλ­λευ­σης ερ­γα­ζο­μέ­νων και φυ­σι­κού πλού­του, ό­μοιο με το «πα­ρα­γω­γι­κό» πρό­τυ­πο που έ­φε­ρε την ελ­λη­νι­κή οι­κο­νο­μία στη ση­με­ρι­νή δει­νή θέ­ση.

Σε ρι­ζι­κά α­ντί­θε­τη κα­τεύ­θυν­ση α­πό αυ­τή που υ­πο­δει­κνύει έ­να σχέ­διο ι­σόρ­ρο­πης και βιώ­σι­μης κοι­νω­νι­κής α­νά­πτυ­ξης, ο φυ­σι­κός πλού­τος και τα κοι­νά α­γα­θά πα­ρα­δί­νο­νται στον πρώ­το κερ­δο­σκό­πο με σκο­πό την α­πό­σπα­ση του με­γα­λύ­τε­ρου δυ­να­τού κέρ­δους στο συ­ντο­μό­τε­ρο δυ­να­τό διά­στη­μα. Χω­ρίς πα­ρά­πλευ­ρα ο­φέ­λη, χω­ρίς πολ­λα­πλα­σια­στι­κή ε­πί­δρα­ση στην οι­κο­δό­μη­ση νέ­ου βιώ­σι­μου πα­ρα­γω­γι­κού ι­στού στον πρω­το­γε­νή ή δευ­τε­ρο­γε­νή το­μέα.

Τσι­με­ντο­ποίη­ση του Ελλη­νι­κού, πα­ρά­δο­ση της πα­ρα­λίας του Σα­ρω­νι­κού πέ­ρα α­πό σύ­νταγ­μα και νό­μους, φα­ραω­νι­κές του­ρι­στι­κές ε­γκα­τα­στά­σεις στις πιο ό­μορ­φες γω­νιές της χώ­ρας που προ­α­ναγ­γέλ­λουν την ε­πό­με­νη φού­σκα α­κι­νή­των, πω­λή­σεις νη­σί­δων, πί­στες φόρ­μου­λας 1… Για να μη μι­λή­σου­με για την πα­ρά­δο­ση των κοι­νών α­γα­θών –ό­πως το νε­ρό και το ρεύ­μα– στους «φί­λους» και «συμ­μά­χους», που τρέ­χουν να τα αρ­πά­ξουν σε τι­μή ευ­και­ρίας.

Σ’ αυ­τή την «α­νά­πτυ­ξη» που μας στε­ρεί πολ­λά για να α­φή­σει πί­σω της πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κά και κοι­νω­νι­κά ε­ρεί­πια, α­ντι­δρούν ευ­ρύ­τα­τα στρώ­μα­τα. Για τον σω­τή­ριο χα­ρα­κτή­ρα της δεν πεί­θο­νται ού­τε ό­σοι ελ­πί­ζουν ό­τι έ­τσι θα βρουν πρό­σκαι­ρη και κα­κο­πλη­ρω­μέ­νη δου­λειά: α­πλώς πει­θα­να­γκά­ζο­νται α­πό τη φτώ­χεια.

Τις α­ντι­δρά­σεις του ορ­γα­νω­μέ­νου λαϊκού κι­νή­μα­τος σ’ αυ­τή τη δο­κι­μα­σμέ­νη συ­ντα­γή α­πο­τυ­χίας η κυ­βέρ­νη­ση –με ε­πί­κε­ντρο τις Σκου­ριές– ε­πι­χει­ρεί να τις κα­τα­πνί­ξει στη γέ­νε­σή τους ε­ντεί­νο­ντας την α­στυ­νο­μι­κή κα­τα­στο­λή, την πε­ρι­στο­λή δι­καιω­μά­των και την καλ­λιέρ­γεια κλί­μα­τος εκ­φο­βι­σμού. Κε­ντρι­κή ι­δέ­α: η ποι­νι­κο­ποίη­ση κά­θε α­ντί­στα­σης.
Η α­πά­ντη­ση εί­ναι γνω­στή, ό­πως κά­θε φο­ρά που μας ζη­τού­σαν «γην και ύ­δωρ».

ΕΠΟΧΗ