Η ΔΙΑΤΛΑΝΤΙΚΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΖΩΝΗ (Η
ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ) ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ!
ΣΕ ΑΚΟΜΑ
ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ «ΑΠΟΙΚΙΟΠΟΙΗΣΗ» Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΝΟΤΟΣ!
Επίσημες συνομιλίες για τη δημιουργία μία ζώνης
ελεύθερου εμπορίου θα
ξεκινήσουνΕυρωπαϊκή
Ένωση και ΗΠΑ, ανοίγοντας τον δρόμο για τη μεγαλύτερη εμπορική
συμφωνία στην ιστορία.
Την κοινή ανακοίνωση έκανε ο πρόεδρος της
Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, μετά την εξαγγελία
της, χθες, από τον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Κομισιόν, τα δύο μέρη θα μπορέσουν να ξεκινήσουν τις
σχετικές διαπραγματεύσεις από τον Ιούνιο.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η αξία των εμπορικών συναλλαγών
μεταξύ Ε.Ε. και ΗΠΑ υπολογίζεται στα 455 δισ.
ευρώ ετησίως.
Η εξαγγελία μίας ζώνης ελεύθερου εμπορίου αποτέλεσε ένα από τα σημεία
αναφοράς στην ετήσια ομιλία του αμερικανού προέδρου για την «Κατάσταση του Έθνους».
Επισημαίνοντας ότι στον σημερινό κόσμο δεν παρουσιάζονται μόνο κίνδυνοι, αλλά
και ευκαιρίες, ο Μπαράκ Ομπάμα εκδήλωσε την πρόθεση να ξεκινήσει σχετικές διαπραγματεύσεις με την Ευρώπη.
«Απόψε ανακοινώνω ότι θα ξεκινήσουμε συνομιλίες για ένα
συνολικό διατλαντικό σύμφωνο εμπορίου και επενδυτικής συνεργασίας με την Ε.Ε., επειδή το εμπόριο, όταν
είναι δίκαιο και ελεύθερο στην περιοχή του
Ατλαντικού, στηρίζει εκατομμύρια καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας
στις ΗΠΑ», είπε ο Ομπάμα.
Η εξαγγελία του αμερικανού
προέδρου χαιρετίστηκε από τη γερμανική κυβέρνηση. Όπως
δήλωσε ο γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ, η
καγκελάριος επιθυμεί οι σχετικές διαπραγματεύσεις να ξεκινήσουν το συντομότερο
δυνατόν.
Επιτάχυνση των σχετικών διαδικασιών ζήτησε και ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε,
εκτιμώντας ότι ένα διατλαντικό εμπορικό σύμφωνο μεταξύ των δύο πλευρών του
Ατλαντικού θα μπορούσε να αποτελέσει «ατμομηχανή
ανάπτυξης», χωρίς να δημιουργείται νέο χρέος.
Έγκυροι πολιτικοί κύκλοι τόνιζαν ότι η προσπάθεια για τη διαμόρφωση
διατλαντικής ζώνης ελεύθερου εμπορίου ΗΠΑ - ΕΕ συνιστά την απάντηση του βορειοαμερικανικού
και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού στον
αγώνα δρόμου για την παγκόσμια επικυριαρχία, αφού τόσο οι ΗΠΑ και κυρίως η ΕΕ
μοιάζουν να χάνουν έδαφος έναντι ανερχόμενων δυνάμεων, όπως η Κίνα,
η Ινδία, η Ασιατική ζώνη,
ηΡωσία,
η Βραζιλία κλπ.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η ανακοίνωση των συνομιλιών για τη
διατλαντική εμπορική ένωσηαποφασίστηκε τη μέρα που
δημοσιοποιήθηκαν τα στοιχεία που αναδείχνουν την Κίνα σε πρώτη εμπορική δύναμη του
πλανήτη το 2012.
(βλ. παρακάτω).
Η διατλαντική ζώνη ελεύθερου εμπορίου,
αν και εφόσον προωθηθεί, θα πρόκειται να γίνει η
άλλη όψη του πολιτικοστρατιωτικού ΝΑΤΟ σε οικονομικό επίπεδο.
Η προοπτική της διατλαντικής εμπορικής ζώνης μοιάζει, μάλλον, μονόδρομος
για τις ΗΠΑ, προκειμένου να έχουν ελπίδες για την παγκόσμια
κυριαρχία, αλλά ίσως και για τη Γερμανία,
αν θέλει οηγεμονικός της
ρόλος στην ΕΕ, αν και σε υποδεέστερη έναντι των ΗΠΑ θέση, να διατηρηθεί.
Βεβαίως, αυτού του είδους οι ανταγωνισμοί εξηγούν σε μεγάλο
βαθμό τις σφοδρές, αν και υπόγειες,αντιπαραθέσεις ΗΠΑ και Γερμανίας το τελευταίο διάστημα.
Οι ίδιοι κύκλοι τόνιζαν ότι οι λαοί σε
Ευρώπη και Βόρεια Αμερική και
πολύ περισσότεροι οι λαοί του πλανήτη, δεν
έχουν να κερδίσουν τίποτα από τη συγκρότηση της μεγαλύτερης
εμπορικής ζώνηςστην ανθρώπινη ιστορία.
Αντίθετα, με την ενδεχόμενη συγκρότηση της διατλαντικής
εμπορικής ζώνης
θα συγκροτηθεί ο πιο άγριος και επιθετικός
ιμπεριαλισμός, που θα στραφεί πρώτα απ’ όλα, στο όνομα της παγκόσμιας
ανταγωνιστικότητας και επικυριαρχίας, εναντίον των εργαζομένων και
των λαών σε Ευρώπη και Βόρεια Αμερική και πρώτα απ’ όλα ενάντια στους λαούς
της Νότιας Ευρώπης,
αποσκοπώντας στην περαιτέρω αποικιοποίηση της τελευταίας!
Αν η διαμόρφωση της ΕΕ, ως
συμμαχία καπιταλιστικών χωρών, αντιδραστικοποίησε
την Ευρώπη, η εμπορική ένωση ΕΕ – ΗΠΑ θα αντιδραστικοποιήσει
πολύ περισσότερο τις δύο όχθες του Ατλαντικού!
Για
την σφαιρικότερη ενημέρωση των αναγνωστών, ρεπορτάζ σχετικά με την
ανάδειξη της Κίνας σε πρώτη δύναμη στο παγκόσμιο εμπόριο.
ΗΓΕΤΙΔΑ ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΜΠΟΡΙΟ Η ΚΙΝΑ ΤΟ 2012, ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΘΕΣΗ ΟΙ
ΗΠΑ
Στην πρώτη εμπορική δύναμη σε παγκόσμιο
επίπεδο αναδείχθηκε η Κίνα το 2012 καθώς το σύνολο των εμπορικών της
συναλλαγών με το εξωτερικό υπερέβη το αντίστοιχο των ΗΠΑ.
Διέψευσε, έτσι, την HSBC Holdings που προέβλεψε πέρυσι πως η Κίνα θα
εξετόπιζε τις ΗΠΑ από την πρώτη θέση στο παγκόσμιο εμπόριο το 2016.
Σύμφωνα με στοιχεία της κινεζικής υπηρεσίας διαχείρισης
τελωνείων, το άθροισμα των εισαγωγών και των εξαγωγών του
ασιατικού οικονομικού γίγαντα έφθασε το 2012 στα 3,877 τρισεκατομμύρια δολάρια ενώ το αντίστοιχο της μεγαλύτερης
οικονομίας στον
κόσμο ήταν 3,82 τρισ. δολάρια, σύμφωνα με στοιχεία του αμερικανικού
υπουργείου Εμπορίου. Oπως, όμως, επισημαίνουν οικονομικοί αναλυτές αλλά και η Παγκόσμια
Τράπεζα δίνοντας
έμφαση στη σημασία αυτής της διαφοράς, την ίδια στιγμή η αμερικανική
οικονομία είναι σχεδόν διπλάσια εκείνης της Κίνας. Το 2011 τοαμερικανικό ΑΕΠ έφθασε τα 15 τρισ. δολάρια ενώ στο ίδιο χρονικό διάστημα το
κινεζικό ΑΕΠ ήταν 7,3 τρισ. δολάρια.
Τη σημασία αυτών των διαφορών επισημαίνουν οικονομικοί αναλυτές,
όπως ο Νίκολας Λάρντι του Διεθνούς
Ινστιτούτου Διεθνών Οικονομικών Peterson, που τονίζει πως «μια
οικονομία η οποία δεν είναι παρά ένα τμήμα της
αμερικανικής οικονομίας έχει μεγαλύτερο όγκο εμπορικών συναλλαγών».
Ο ίδιος υπογραμμίζει πως η υπεροχή της Κίνας στο εμπόριο δεν
οφείλεται στο υποτιμημένο γουάν και την έκρηξη των κινεζικών εξαγωγών που αυτό προκαλεί καθώς από το
2007 οι εισαγωγές της Κίνας αυξάνονται πολύ ταχύτερα από τις
εξαγωγές.
Η αυξανόμενη εμπορική επιρροή της Κίνας εγκυμονεί
ανατροπές για τις περιφερειακές εμπορικές σχέσεις καθώς η χώρα αναδεικνύεται σε σημαντικότερο
εμπορικό εταίρο πολλών χωρών. Για παράδειγμα, ο Τζιμ Ο’ Νιλ της Goldman Sachs εκτιμά
πως οι εξαγωγές της Γερμανίας προς την Κίνα ενδέχεται να είναι διπλάσιες από
εκείνες προς τη Γαλλία στα τέλη της δεκαετίας.
Πρόκειται για τον οικονομολόγο της Goldman Sachs που ενέταξε στην ίδια
κατηγορία τις ραγδαία αναπτυσσόμενες οικονομίες Βραζιλίας, Ρωσίας, Κίνας και Ινδίας αποδίδοντάς τους τον
χαρακτηρισμό BRIC. Μιλώντας στο Bloomberg, ο εν λόγω οικονομολόγος θεωρεί πως
αν συνεχίσει ο ίδιος ρυθμός αύξησης εισαγωγών και
εξαγωγών της Κίνας, η χώρα θα έχει αναπτύξει πολύ πιο εκτεταμένο
διμερές εμπόριο με πολλές ευρωπαϊκές χώρες από εκείνο που θα έχουν οι
ευρωπαϊκές χώρες μεταξύ τους.
Η Κίνα έγινε πρώτη εξαγωγική δύναμη στον κόσμο το
2009 ενώ οι
ΗΠΑ διατηρούν την πρώτη θέση παγκοσμίως σε εισαγωγές. Το 2012
οι εισαγωγές των ΗΠΑ έφθασαν στα 2,28 τρισ. δολάρια ενώ της Κίνας ήταν 1,82
τρισ. δολάρια. Oπως, πάντως, επισημαίνει ο Εσουάρ Πρασάντ, πρώην
αξιωματούχος του ΔΝΤ και καθηγητής του Πανεπιστημίου Cornell,
«η Κίνα κατέχει μεν την πρώτη θέση παγκοσμίως σε κατανάλωση
ενέργειας, έχει τη μεγαλύτερη αγορά αυτοκινήτων στον
κόσμο και τα μεγαλύτερα
συναλλαγματικά διαθέσιμα στον
κόσμο αλλά ένα σημαντικό μερίδιο των εμπορικών της συναλλαγών προέρχεται από την
εισαγωγή πρώτων υλών και τμημάτων προϊόντων που συναρμολογούνται σε τελικά προϊόντα
για να επανεξαχθούν».
Το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ από τις
συναλλαγές της με την Κίνα, το οποίο κορυφώθηκε το περασμένο
έτος, παραμένει σημείο αιχμής στις τεταμένες σχέσεις των δύο χωρών. Οι ΗΠΑ
είχαν αναδειχθείως
εξέχουσα εμπορική δύναμη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οπότε και έθεσαν τις βάσεις για τη δημιουργία του παγκόσμιου εμπορίου και της
αρχιτεκτονικής της οικονομίας. Σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη της
Κίνας, τον περασμένο μήνα ήταν μικρότερη από τις εκτιμήσεις με τις εξαγωγές να
καταγράφουν αύξηση 25% σε ετήσια βάση και τις
εισαγωγές κατά 28,8%.
iskra
